Poranek

Kocham poranki

Bo budzi się dzień

Wstaję po cichu  delikatnie

By nie obudzić chaosu

Kocham poranki

Gdy jeszcze cisza

Słońce muska promieniami

Zaspane Twoje i moje oczy

Kocham poranki

Gdy uśmiechasz się do mnie

Całując czule mówiąc dzień dobry

Dopieszczając wzrokiem

Nie chcę dnia – poranek starczy

Być w próżni to takie przyjemne

Takie cieple delikatne czyste

I nie skażone dniem pełnym przeciwności losu

Tylko – wolność - miłość - cisza – My !

                                           Bożena Sandulska

                                           01.01.2013 r.