Przemijanie

To takie oczywiste – choć nie proste

Każdy musi się z tym pogodzić

Że turbina życia napędzana jest od narodzin

I gdzieś tam się zatrzyma

Widzimy klucze łabędzi

Odlatujących jak każdy z nas

A ich lot jest niczym jedno życie

Rokiem - dniem – godziną

W czasie swej wędrówki

Pokonujemy odległości

Jako pielgrzymi lub jak te łabędzie

Osiągnąć chcemy szczęśliwy cel

Czekając na odpoczynek – by tylko w locie się nie zagubić!

27.08.2012 r.

Czym Jesteś?

Chwiejnym źdźbłem trawy

Którym kołysze wiatr losu

Może szumem echa – odbijającego się po lesie

O konary drzew – targanym emocjami

A może tak chce wyobraźnia człowieka

Który chwyta się marzeń

Jak tonący brzytwy

Bo rzeczywistość go przerasta?

Wskrzesić chcę wyższe uczucia

By nie stać się jak głaz

Mając bijące serce i czującą duszę

Czym jesteś – jeśli jesteś?

Czasami myślę że nie istniejesz

Tak mówią Bóg Cię kocha

Ale człowiek – to nie On

Często wątpię czy człowiek

Potrafi kochać tak po prostu

Wyrachowany - taka jego natura

Coś za coś – bez wyjątku

To takie okrutne!

Obłuda – fałsz – paranoja

Czym staja się słowa jak

Kocham Cię?

Miłość po mimo wszystko?

Udawanie wyższych uczuć

Ludzi mieniących się kochającymi!

A Ty jesteś tylko sobą!

Pragniesz czystego uczucia

Przyjaźni – troski – miłości

Którą sam innym ofiarujesz!

23.08.2012 r.

Modlitwa Wieczorna

Chwile cierpienia – zwątpienia – goryczy

Racz Boże przyjąć w ofierze

Składając ręce wieczorną porą

Modlitwą ślę do Ciebie

Choć drogi życia krętymi są

Cierniami najpiękniejsze kwiaty przybrane

Ludzie wzajemnie ranią się

W maski pozorów przyodziani

Nie tracę jednak wiary mej

Codziennie biorę krzyż by iść dalej

Bo wiem że kiedy braknie sił

Ty mi Swą rękę podaj Panie

17.08.2012 r.

Modlitwa

Zapalasz światło nadziei

Gdy zmrok życia staje się gęsty

Podajesz dłoń pełną łaski

Gdy toniemy w otchłań codzienności

Jakże wielka jest Twa moc

I jak potężna Twa siła dobroci

Gdy czujemy zagubienie i strach

W twych ramionach odnajdziemy spokój

Tyś ostoją i opoką mej duszy

Tyś w bólach i rozterkach wytrwaniem

Dla zbłąkanych owiec Tyś przewodnikiem

Błogosławiony bądź na wieki Panie

17.08.2012 r.

Modlitwa Poranna

Dajesz mi Panie nowy dzień

Lecz co przyniesie tylko Tobie wiadome

Ile radości – rozczarowań – cierpienia

Cóż zapisałeś na dzisiejszym rozkładzie?

Tak ciężko nam ludziom czasem pojąć

Twe Boskie plany i zamierzenia

Stajemy często bezradni

Pytając o drogę do…

A Ty jak Boski pasterz

Przyjaciel co nie zawodzi

Podajesz nam swe dłonie

Jak byś chciał powiedzieć – nie lękajcie się

Wstał nowy kolejny dzień

Więc proszę Cię prowadź mnie Panie

I nie odtrącał wyciągniętej mej dłoni

Choć prochem marnym jam człowiek

17.08.2012 r.