Prozaiczne porównanie

Serce - jajko

To życie i to życie

Gdy są całe - żyjemy pełnią

To takie proste

Serce pęka jak skorupka

W której schowane jest życie

Białko - żółtko - zarodek

Nowego istnienia

Trudno skleić uczucia

Tak jak nie można odbudować otoczki

Rozbitego życia - skorupki

I zmienić biegu wody - sam byt !

                              

                               08.06.2013 r.

Majestat do końca

Tyle pytań
Pozostaje bez odpowiedzi
Bo - zbyt proste

Brutalna prawda w nich drzemie

Wolimy półśrodki
Iluzje - złudy - omamy
Narkotyzowani na własne życzenie
Tchórze - stojący przed rzeczywistością

Zadając ciosy
Nie chcemy znać skutków
Prawda o sobie
Zadaje potężny dyskomfort naszemu ego

Już się nie lękam
Stojąc z nią twarzą w twarz
Uczestnicząc w licytacji życia
Trwają nieustannie zagrożenia

Pochłonięty przez fale
Zatoną z moją łajbą
Pełen godności - honoru
Tak jak żyłem

Bez litości dla siebie
Uszy wypełni muzyka z Titanica
Tonącego w majestatycznej grozie
Ja - rozbitek losu z uśmiecham spełnienia!

03.06.2013 r.

Tajemnicza obietnica

Daj mi Twe serce

To nic nie kosztuje

Może jedynie 

Czasami zaboli

Lecz gdy pokochasz

Tak mocno - choć skrycie

Innego koloru nabierze Twe życie

Jak byś na nowo otworzył oczy !

Spadek!

Pamiętam lazur nieba 

W Twoich oczach

Wesołe - psotne ogniki

Roześmiane - rozmarzone 

Uśmiech karminowych ust

Składających obietnice

Tego co chciałem usłyszeć

Świadomy o ich nieszczerości

Ten głos cichy wabiący

Któremu poddał by się

Najdrapieżniejszy z kotów

Pieszczony do granic wytrzymałości

Tak - teraz i na zawsze

Zapamiętam te trzy zjawiska

Przez które choć chwilę

Czułem wolność - radość - miłość!

06.06.2013 r.

Granica

Tam gdzieś na pograniczu nocy – dnia

Istnieje jakieś serce

Zagubione między dwoma światy

Stojąc na rozdrożu 

Niezbyt wiedząc w którą ruszyć stronę

Gdyż boi się nocy – boi się dnia

Zbyt słabe by stawić czoło rzeczywistości

Jednak wszelako to nie tchórz 

Lecz zmęczone walką z wiatrakami

Niczym błędny rycerz – waleczny

Jednak zmęczony codziennością 

Człowiek – lub już prawie duch !

22.05.2013 r.

Dla A i nie tylko

Na darmo tęsknisz
Do lat beztroski – dzieciństwa
Taka jest kolej rzeczy
Tęsknota za tym – co odeszło

To nie pomaga nam tylko szkodzi
Gdy uczucie wspomnień
Jest zbyt bolesne
A Ty nie wrócisz tego co stracone

Nie można bać się teraźniejszości
Nie można cofać się
Gdy trzeba na przód iść
Zamknij swoje obawy – lęki

A   d o   k r y p t y   c z a s u   w y r z u ć    

k l u cz !



28.04.2013 r.